W skutek wyborów do Parafialnej Rady Duszpasterskiej, które odbyły się w 2015 r. radnymi zostali:
1. Czabańka Bernard

2. Hendel Hubert
3. Hurek Arnold
4. Janik Irena
5. Moczygemba Piotr
6. Piegza Ewald
7. Jacek Siemski
8. Staś Rajnard
9. Szłapa Stefan
10. Wencki Anna

11. Werner Herbert

12. Werner Karina

STATUT  PARAFIALNEJ  RADY  DUSZPASTERSKIEJ  W  DIECEZJI OPOLSKIEJ

 

1.  Celem Parafialnej Rady Duszpasterskiej (dalej: PRD) jest wspomaganie proboszcza, jako jej przewodniczącego, w spra­wach dotyczących całokształtu życia parafialnego.

 

2.  Kadencja PRD trwa 5 lat.

 

3.  Sposób wyboru członków PRD winien być dwustopniowy:

a) zgłaszanie kandydatów - każdy parafianin ma prawo zgła­szania kandydatów, którymi mogą być katolicy autentycznie religijni, zaangażowani w życie parafii oraz cieszący się w parafii dobrą opinią. Proboszcz podaje termin zgłaszania kandydatów.

b)  wybory - spośród zgłoszonych kandydatów sporządza się listę wyborczą z nazwiskami tych, którzy otrzymali najwięcej głosów przy zgłaszaniu (od 15 do 30 osób w zależności od wiel­kości parafii). W wyznaczoną niedzielę lub do wyznaczonego dnia parafianie głosują przez zaznaczenie na liście kandydatów ustalonej liczby osób, np. trzech lub więcej nazwisk. Do PRD wchodzą osoby, które otrzymały najwięcej głosów. Przed głoso­waniem listę kandydatów, opatrzoną pieczęcią parafii, rozdaje się parafianom.

Prawo prezentacji kandydatów na listę wyborczą przysługuje również proboszczowi parafii.

 

4.  Wybory do PRD przeprowadza komisja wyborcza, wybra­na z dotychczasowych członków PRD. Komisji przewodniczy proboszcz lub inny wyznaczony przez niego kapłan.

 

5.   Członkowie PRD powinni być dobierani według kryte­riów: reprezentatywności, kompetencji oraz przydatności.

 

6. W skład PRD wchodzą:

a) z wyboru proboszcza:

-  kapłani pracujący w parafii oraz rektorzy kościołów znaj­dujących się w jej granicach;

- przedstawiciele zgromadzeń zakonnych mieszkających lub pracujących na terenie parafii;

-   przedstawiciele   parafialnych   zespołów   duszpasterskich (nadzwyczajni  pomocnicy  Eucharystii,  katecheci,  przedstawi­ciele parafialnej Caritas, duszpasterstwa rodzin, małych wspól­not i ruchów religijnych itd., przedstawiciele służby kościelnej: organista, kościelny itd.);

-  inni parafianie dobrani ze względu na ich zaangażowanie w parafii oraz kompetencje zawodowe;

b)  z wyboru parafian:  parafianie wybrani według powyż­szych zasad diecezjalnych.

 

7.  Parafianie wybrani przez proboszcza powinni stanowić 1/3 członków PRD, resztę dopełniają radni wybrani przez ogół pa­rafian.

 

8.  Członkowie PRD z poprzedniej kadencji mogą być po­nownie wybrani. Należałoby jednak przestrzegać zasady, że po udziale w dwóch, a w uzasadnionych przypadkach - trzech ko­lejnych kadencjach PRD, dany członek nie powinien w kolejnej kadencji brać bezpośredniego udziału.

 

9.  Ilość członków PRD powinna być adekwatna do wielkości parafii:

a) maksimum 10 członków w parafiach do 2 tyś. wiernych;

b) maksimum 15 członków w parafiach do 5 tyś. wiernych;

c) maksimum 20 członków w parafiach do 10 tyś. wiernych;

d)  maksimum 25 członków w parafiach powyżej 10 tyś. wier­nych.

 

10.  Po wyborach członkowie PRD składają na ręce probosz­cza   przyrzeczenie   wykonywania   swojej   posługi   zgodnie   ze swoim sumieniem oraz przepisami prawa kanonicznego.

 

11.   Członkowie  PRD  powinni utworzyć  sekcje  odpowie­dzialne za poszczególne odcinki życia parafialnego. Należą do nich następujące sekcje:

a) katechetyczno-młodzieżowa;

b) liturgiczna;

c) charytatywna;

d) ekonomiczno-gospodarcza i in.

 

12.  Sekcja ekonomiczno-gospodarcza działa w oparciu o wła­sny statut.

 

13.  Proboszcz w uzasadnionym przypadku, po konsultacji z dziekanem, może odwołać wybranego przez siebie członka PRD i na jego miejsce powołać inną osobę. Na rozwiązanie całej PRD przed upływem kadencji musi uzyskać pisemną zgodę Kurii Diecezjalnej.

 

14.   Z chwilą wakansu na urzędzie proboszcza działalność PRD ulega zawieszeniu. Nowy proboszcz po trzech miesiącach od objęcia parafii może wystąpić do dziekana rejonu z wnio­skiem o rozwiązanie dotychczasowej PRD i o zatwierdzenie jej nowego składu.

 

15.  Przynależność do PRD jest funkcją honorową i z racji jej pełnienia nie należy się żadne wynagrodzenie.

 

16.  Zebrania PRD zwołuje proboszcz przynajmniej kilka razy w roku i im przewodniczy, zapraszając wszystkich jej członków. Poszczególne sekcje w miarę potrzeb powinny spotykać się czę­ściej. Rada posiada jedynie głos doradczy.

 

17.  Ewentualne nieporozumienia powstałe między PRD a pro­boszczem rozstrzyga dziekan rejonu. Władzą odwoławczą od de­cyzji dziekana rejonu jest Kuria Diecezjalna.

 

18.  Członkowie PRD mają obowiązek wspierania proboszcza we wszelkich poczynaniach związanych z prowadzeniem parafii.

 

19.  Proboszcz powinien przedstawić PRD inicjatywy dusz­pasterskie i gospodarcze oraz zasięgnąć opinii na ich temat. Podjęte inicjatywy Rada powinna wspierać i pomagać w ich realizacji.

 

20.   Członkowie PRD powinni troszczyć się o pogłębienie swojej formacji zgodnie z nauką Kościoła poprzez uczestnicze­nie w spotkaniach ogólnodiecezjalnych, rejonowych lub dekanalnych służących temu celowi.

 

21.  Ważniejsze ustalenia PRD winny być podane do wiado­mości całej wspólnocie parafialnej w ramach niedzielnych ogło­szeń parafialnych lub na łamach gazetki parafialnej.

 

22.  Z każdego posiedzenia PRD należy sporządzić protokół. Protokoły przechowuje się w kancelarii parafialnej. Podlegają one wizytacji dziekańskiej i biskupiej.

 

23.  Członkowie PRD spotykają się z biskupem przeprowa­dzającym wizytację kanoniczną i informują go o sprawach zwią­zanych z działalnością parafii.

 

 

STATUT  SEKCJI  EKONOMICZNO-GOSPODARCZEJ 

PARAFIALNEJ  RADY  DUSZPASTERSKIEJ

 

1.  Sekcja ekonomiczno-gospodarcza Parafialnej Rady Dusz­pasterskiej posiada kompetencje Parafialnej Rady Ekonomicz­nej (por. KPK, kań. 537).

 

2. Sekcja powinna składać się przynajmniej z trzech członków.

 

3.  Proboszcz zwołuje posiedzenie sekcji i jej przewodniczy.

 

4.  Członkowie sekcji świadczą pomoc proboszczowi w admi­nistrowaniu dobrami parafialnymi z zachowaniem

przepisów prawa powszechnego (por. KPK, kań. 532 oraz 1281-1288).

 

5.  Proboszcz powinien konsultować z jej członkami sprawy związane z większymi inwestycjami (nowe budowle, remonty, prace restauracyjne).

 

6.  Konsultacja ta powinna obejmować m.in.:

a) czas i zakres podejmowanej inwestycji;

b) dobór wykonawców;

c) sposób gromadzenia potrzebnych funduszów.

 

7.  Zaleca się, by proboszczowie także w sprawach codzienne­go funkcjonowania parafii w zakresie gospodarczym informo­wali członków tejże sekcji i zasięgali ich opinii.

 

8.  Członkowie sekcji mają prawo do czuwania nad wydat­kami związanymi z funkcjonowaniem parafii, jak też do spo­rządzania rocznych sprawozdań finansowych, które następnie przedstawiają w ogólnym zarysie całej wspólnocie parafialnej (por. KPK, kań. 1287 § 2; Ecclesiae Imago, 135).

 

9.  Sekcja ekonomiczna posiada charakter doradczy. Kon­sultowane na jej forum problemy, zwłaszcza sprawy nowych poważnych inwestycji budowlanych, proboszcz powinien przedstawiać Diecezjalnej Komisji ds. Budownictwa Sakralnego i Ko­ścielnego, której decyzja jest ostateczna i wiążąca.

 

10. Proces inwestycyjny powinien składać się z następują­cych elementów:

a)   planowanie inwestycji: określenie potrzeb i możliwości inwestycyjnych; podjęcie zamiaru inwestycyjnego; konsultacje potrzeb i zamiaru inwestycyjnego z Kurią Diecezjalną; wybór lokalizacji pod planowaną inwestycję (wielkość terenu, sposób zagospodarowania, położenie terenu względem istniejących me­diów, warunki gruntowo-wodne); koszt zakupu pozyskiwanego terenu;

b)    projektowanie:    opracowanie   programu   użytkowego uwzględniającego możliwości inwestora co do sfinansowania inwestycji; analiza i akceptacja koncepcji opracowanej przez architekta; opracowanie kosztów, harmonogramu inwestycji; decyzje projektowe kluczowe powinny być uzgadniane na bie­żąco  z  inwestorem;  opracowanie kosztorysów inwestorskich i ofertowych;

c)  realizacja: powołanie przez inwestora osób lub osoby ob­sługujących stronę techniczną i finansową; wybór wykonawcy; porównanie cen ofert i ich wybór;

d)  wyposażenie obiektu: koszt wyposażenia nieruchomego i ruchomego;

e) eksploatacja obiektu: opłaty stałe i administracyjne; koszty osobowe; koszty remontów bieżących; dochody z działalności i podnajmu obiektu.